مطالعات نشان میدهد در تمامی ادوار تاریخی، انسانها تلاش کرده اند وسایلی بسازند که به کمک آنها قادر به طی مسافت های طولانی در سرعتهای بالا باشند اما براستی هیچ پاسخ مشخصی برای این پرسش که “چه کسی و در چه زمانی اتوموبیل را اختراع کرده است؟” وجود ندارد. به بیان دقیقتر، اختراع اتوموبیل حاصل تلاش مجموعه ای از افراد طی یک بازه زمانی نسبتاً طولانی بوده است. برای درک بهتر تاریخچه ساخت خودرو، بهتر است نگاهی به خط سیر تکاملی آن و چگونگی قرارگرفتن تمامی اجزای لازم برای ابداع اتوموبیل در کنار هم داشته باشیم. جالب توجه است بدانیم که اولین طرح ترسیم شده از یک وسیله حمل و نقل را می توان در آثار لئوناردو داوینچی (به ایتالیایی : Leonardo di ser Piero da Vinci) یافت. این اثر که در سال ۱۴۷۸ میلادی، زمانیکه کسی به ساخت اتوموبیل فکر نمیکرد، روی تکه ای کاغذ ترسیم شده است یک گاری بدون صندلی بود که البته در آن زمان در حد همان طرح باقی ماند و ساخته نشد. در سال ۲۰۰۴ میلادی به احترام اقدامات لئوناردو داوینچی، ماکتی از آن طرح ساخته شد و در موزه تاریخ علم در فلورانس ایتالیا به نمایش گذاشته شد.
در اواخر قرن هفدهم و ابتدای قرن هیجدهم، چند نمونه وسیله حمل و نقل با بکارگیری نیروی بخار توسط افرادی همچون نیکلاس جوزف کنگوی فرانسوی، الیور ایوانز آمریکایی و ریچارد ترویتیک انگلیسی طراحی شدند و از این منظر، برخی جوزف کنگو (به فرانسوی : Nicolas-Joseph Cugnot) را اولین مخترع اتوموبیل (البته با نیروی محرک بخار) می دانند. پس از آن تلاشهایی برای ساخت موتور احتراق داخلی صورت گرفت، همچون موتور احتراق داخلی ساخته شده در سال ۱۸۰۷ میلادی توسط فرانسوا آیزاک دی ریواز فرانسوی که از مخلوط هیدروژن و اکسیژن به عنوان سوخت استفاده می کرد اما در عمل موفق نبود. این تلاش ها ادامه یافت تا آنکه نیکولاس آگوست اتو (به آلمانی : Nikolaus August Otto)، مخترع آلمانی در سال ۱۸۶۷ میلادی توانست اولین موتور احتراق داخلی را طراحی نماید. در این موتور، سوخت مستقیماً در محفظه پیستون مشتعل می شد و انرژی آزاد می کرد. وی در سال ۱۸۷۷ میلادی، اولین موتور احتراق داخلی چهارزمانه را که نمونه اولیه موتور خودروهای مدرن امروزی است را نیز اختراع کرد که این موتور به نام او، موتور اتو نام گرفت. در سال ۱۸۷۹ میلادی، آقای کارل بنز (به آلمانی: Carl Friedrich Benz)، طراح آلمانی توانست به کمک موتور اتو، اولین خودروی امروزی با سه چرخ (تصویر زیر) را طراحی و ارائه نماید. یک سال بعد، هنری فورد (به انگلیسی : Henry Ford) نیز اولین اتوموبیل خود را در ایالات متحده ساخت. در همان سال، گوتلیب ویلهلم دایملر (به آلمانی: Gottlieb Daimler ) و ویلهلم مایباخ (به آلمانی: Wilhelm Maybach)، دو مهندس آلمانی توانستند اولین خودروی چهارچرخ با موتور احتراق داخلی چهارزمانه را در اروپا تولید نمایند.
اختراع اتوموبیل تغییر شگرفی در نحوه سفر و زندگی بشر ایجاد کرد اما جالب است بدانید که در ابتدا ارائه اتوموبیل به مردم چالش بزرگی بود، چرا که از یک سو زیرساخت جاده ای، تعمیرگاهی، تأمین سوخت و… وجود نداشت و از سوی دیگر برخی آن را وسیله ای خطرناک و نامطمئن، پر سروصدا و آلوده کننده محیط زیست می دانستند. در آن زمان خانم برتا بنز (به انگلیسی : Berta Benz) همسر کارل بنز، تصمیم گرفت همراه شوهرش مسافتی ۱۰۰ کیلومتری را با اتوموبیل ساخت وی طی نماید تا از این طریق به مردم اطمینان دهد که اتوموبیل، وسیله مطمئنی است! برتا با این سفر، نام خود را به عنوان اولین زن خودروسوار جهان در تاریخ ثبت کرد. پس از اختراع اتوموبیل توسط کارل بنز، افراد و شرکتهای مختلفی در امریکا و اروپا همچون پژو، سیتروئن، رنو، فیات، فورد، رولز رویس و… بصورت قارچ گونه اقدام به تولید خودرو کردند اما از میان آنها، این هنری فورد (به انگلیسی : Henry Ford)، کارآفرین آمریکایی بود که توانست با بهینه سازی و توسعه خطوط مونتاژ، هزینه تولید خودرو را به شکل چشمگیری کاهش دهد و در سال ۱۹۰۸ میلادی با ارائه خودروی فورد مدل T، انقلابی در صنعت حمل و نقل ایالات متحده ایجاد نماید. با افزایش ظرفیت تولید خودرو در جهان، خودروسازان به سرعت متوجه شدند برای بدست آوردن سهم بیشتری از بازار می بایست به نیازهای مشتریان توجه کنند. در نتیجه طی دهه های بعد، اتوموبیل های متنوعی در کلاس های مختلف و با امکانات جالب توجه طراحی و ساخته شد. در اینفوگرافیک زیر خط سیر زمانی، توسعه و تکامل برخی از مهمترین فناوریهای خودرویی آورده شده اند:
برخی از فناوریهای ذکر شده که زمانی تنها روی خودروهای لوکس ارائه میشدند، امروزه به عنوان استانداردهای اجباری روی تمامی خودروها وجود دارند. طی سالهای اخیر با ورود خودروهای برقی هوشمند و خودران، روند تکاملی خودروها شتاب بیشتری گرفته و شرکتهای قدیمی اتوموبیل سازی جهان را در رقابت سختی با شرکتهای فناوری همچون گوگل و اپل قرار داده است.
نیکولاس آگوست اتو (۱۸۳۲-۱۸۹۱)، متولد شهر هولتسهاوزن آن در هایده (آلمان)، در سال ۱۸۶۱ میلادی نخستین موتور بنزینی و در سال ۱۸۷۷ نخستین موتور احتراق داخلی چهارزمانه را ساخت. اولین موتور دو زمانهٔ و اولین موتور چهار زمانهٔ احتراق داخلی با نام وی به عنوان “موتور اتو” شناخته می شوند. لازم به ذکر است در زمان او، ایدهٔ ساخت موتورهای چهار زمانه وجود داشت اما او نخستین کسی بود که توانست آن را عملی کند. ساخت موتور احتراق داخلی چهار زمانه نقطه عطفی در توسعه و تکامل صنعت خودروسازی به شمار می رود و در واقع موتورهای بنزینی امروزی، موتورهای تکامل یافته موتور اتو می باشند.
ویلهلم مایباخ (۱۸۴۶–۱۹۲۹)، اهل هایلبرون (آلمان)، در طول زندگی خود توانست لقب “پادشاه مهندسان” را به دست آورد. وی در سال ۱۸۹۰ میلادی به‌همراه گوتلیب دایملر شرکت دایملر-موتورن را تأسیس نمودند و اقدام به توسعه موتورهای درون‌سوز پر سرعت که روی زمین، آب و هوا قابل استفاده باشند نمودند. اولین موتورسیکلت و اولین قایق موتوری در جهان توسط شرکت وی ساخته شد. مایباخ و دایملر، همچنین نخستین خودروی احتراق داخلی چهارزمانه با چهار چرخ را تولید کردند و توانستند اولین خودروی خود را در سال ۱۸۹۲ به‌فروش برسانند. ابداع سیستم خنک‌کننده موتور با آب، کاربراتور و سیستم دوگانه سوز از دیگر کارهای بارز وی بود.
گوتلیب دایملر (۱۸۳۴-۱۹۰۰)، متولد شرندورف (آلمان)، یکی از پیشگامان ساخت موتورهای درون‌سوز و مخترع موتورهای بنزینی با سرعت بالا می‌باشد. وی همچنین به عنوان طراح و سازنده اولین خودروهای چهار محوره محسوب می‌شود. دایملر و شریک مادام‌العمرش؛ ویلهلم مایباخ، دو مخترع در صنعت خودروسازی بودند که تقریبأ تمامی عمر خود را در زمینه ساخت و بهبود موتورهای بنزینی هرچه کوچکتر و با سرعت بالاتر گذراندند.
کارل فردریش بنز (۱۸۴۴–۱۹۲۹)، متولد کارلسروهه (آلمان)،بنیانگذار شرکت مرسدس بنز و مخترع اولین اتوموبیل با موتور احتراق داخلی با توان ۰٫۶۹ اسب بخار وا حداکثر سرعت ۱۶ کیلومتر بر ساعت با سه چرخ است. او همچنین در سال ۱۸۹۳ میلادی، نخستین خودروی چهار چرخ که دارای اکسل بود را تولید کرد. توسعه و تکامل کاربراتور،سیستم احتراق الکتریکی، کلاچ و سیستم تعویض دنده، سییستم خنک کننده موتور با آب نیز از دیگر ابداعات او به شمار می رود. بنز تا سال ۱۹۰۰ میلادی، توانست بیش از ۶۰۰ مدل را برای فروش عرضه کند.
رودولف کریستین کارل دیزل (۱۸۵۸-۱۹۱۳)، متولد پاریس (فرانسه)، در سال ۱۸۹۲ میلادی موتور دیزل را اختراع کرد. این موتور به سرعت به عنوان یک نیروگاه ثابت و موتور دریایی پذیرفته شد. در سال ۱۹۰۸ میلادی اولین کامیون تجاری با موتور دیزلی تولید شد. با این حال، ورود آن به دنیای خودروهای سواری چندین دهه طول کشید. موتور دیزلی امروزی به سطحی از پیشرفت رسیده است که اکنون به اندازه موتور بنزینی رایج است. دیزل با اختراع خود سهم عمده ای در استفاده اقتصادی تر از موتور احتراق داخلی داشته است.
هنری فورد (۱۸۶۳-۱۹۴۷) اهل دیربورن، میشیگان (ایالات متحده آمریکا)، شرکت خودروسازی فورد را در سال ۱۹۰۳میلادی تأسیس کرد. برخلاف تصور اشتباه برخی، او نه خودرو را ابداع کرد و نه خط مونتاژ را اما در نحوه جابجایی و حمل و نقل بشر انقلابی بر پا کرد. او به کمک دانش مهندسی خود توانست با توسعه و بهینه سازی خطوط مونتاژ، هزینه تولید خودرو را به شدت کاهش دهد و با تولید انبوه، خودرو را به محصولی قابل خرید برای همه مردم مبدل نماید. او در سال ۱۹۰۸ میلادی، خودروی فورد مدل T را به جهان معرفی کرد و از آغاز سال ۱۹۲۱، با سهم ۵۵ درصدی در تولیدات صنعتی، بر بازار خودروهای داخلی در ایالات متحده تسلط یافت. نام هنری فورد مترادف با صنعت خودروسازی در ایالات متحده است.
رابرت بوش (۱۸۶۱ – ۱۹۴۲)، متولد اولم (آلمان)، از بزرگترین و مهمترین چهره ها در توسعه و به بلوغ رساندن فناوریهای پیشگامانه در صنعت خودرو است. اختراع شمع خودرو، استارتر و الترناتور، چراغ جلو و چراغ راهنما، بوق و باتری مخصوص اتوموبیل، رادیوی خودرو، پمپ انژکتوری دیزلی، شبکه CAN، سیستم کروز کنترل، سیستم ترمز ضد قفل (ABS) و … بخشی از ابداعات و اختراعات او در حوزه فناوریهای خودرویی است. تفکرات رابرت بوش در حوزه کسب و کار نیز بسیار جالب بود. وی اعتقاد داشت بهتر است پول خود را از دست بدهیم تا اینکه اعتماد و اطمینان مشتریان از دست برود و همین امر موجب توسعه و تکامل محصولاتی با کیفیت بسیار بالا توسط شرکت وی گردید.
