سیستم ترمز از مهمترین تجهیزات ایمنی یک خودرو به شمار می رود. المان های موجود در سیستم ترمز میبایست نیروی اعمالی توسط راننده بر پدال ترمز را به نیرویی موثر برای کاهش سرعت یا توقف خودرو تبدیل نمایند، بدون آنکه تعادل یا پایداری خودرو کاهش یابد. برای درک بهتر موضوع، می بایست توجه شود که بطور کلی با افزایش وزن خودرو، نیروی لازم برای ترمز کردن افزایش می یابد اما برای ترمزگیری سریع بدون آنکه پایداری و تعادل خودرو کاهش یابد، لازم است تا نیروی ترمزی به تناسب وزنی که هر چرخ تحمل می کند مابین چرخها توزیع شود. به بیان دیگر، اعمال نیروی ترمزی یکسان به چرخ هایی که وزن متفاوتی را تحمل میکنند، سبب قفل شدن چرخ های با وزن کمتر شده و عدم تعادل و ناپایداری خودرو را به همراه خواهد داشت.
از آنجا که در اکثر اتومبیل ها، موتور و گیربکس در جلوی خودرو قرار دارد، جلوی خودرو در حالت بدون سرنشین و بار، سنگین تر از عقب خودرو بوده و می بایست نیروی ترمزی بیشتری به چرخ های جلو وارد شود اما درصورتیکه خودرو دارای چهار سرنشین و مقداری بار در صندوق عقب باشد وزن بیشتری به چرخ های عقب وارد شده و لذا لازم است نیروی ترمزی چرخ های عقب در این حالت بیشتر از چرخ های جلو باشد. علاوه بر این مسئله، لازم است تا نیروی ترمزی اعمالی بر چرخ ها در مسیر مستقیم با پیچ جاده نیز متفاوت باشد چرا که وقتی خودرو در حال طی کردن پیچ است، چرخهای بیرونی سرعت دورانی بیشتری از چرخهای داخلی دارند و لذا نیروی ترمزی بیشتری احتیاج خواهند داشت. بدیهی است که اگر در این حالت به هر چهار چرخ نیروی ترمزی یکسانی اعمال شود، ترمز کردن در پیچ برابر با از دست رفتن پایداری خودرو خواهد بود. در خودروهای قدیمی برای توزیع نیروی ترمزی بین چرخ های جلو و عقب از شیر ترکیب استفاده می شد. این قطعه مکانیکی صرفاً قادر به اعمال نیروی ترمزی بیشتری به چرخ های جلو نسبت به چرخ های عقب بود تا از این طریق، اثر وزن بیشتر جلوی خودرو (به علت وجود موتور، گیربکس و…) نسبت به عقب آن خنثی شود.
بدیهی است که این قطعه قادر به تشخیص تعداد سرنشینان خودرو، میزان بار قرار داده شده روی خودرو، مسیر حرکت خودرو و … نبود و لذا کارایی چندانی نداشت. برای رفع این مشکل و بهبود کارایی، سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمزی (EBD) ابداع گردید. این سیستم از طریق باز و بسته کردن شیرهای بلوک هیدرولیک ماژول ABS، قادر است تا به صورت دینامیکی، مقدار نیروی ترمزی اعمال شده بر هر چرخ را بسته به وزن اعمالی به آن چرخ تنظیم نماید. وزن اعمالی به هر چرخ نیز از طریق اندازه گیری میزان لغزش چرخها توسط سنسور ABS محاسبه می شود. در ویدیوی زیر، چگونگی عملکرد این سیستم با جزئیات بیشتری به هنگام پیچیدن خودرو توضیح داده شده است.
هنگام حرکت روی مسیر‌های لغزنده و جاده‌های دارای برف و یخ نیز سیستم ترمزگیری EBD بسیار کارآمد خواهد بود. در حالت عادی چرخها اصطکاک یکسانی نسبت‌به یکدیگر با سطح آسفالت دارند اما اگر چرخی بر روی برف و یا یخ قرار گرفته باشد چون اصطکاک کمتری با سطح جاده دارد نیروی ترمز کمتری را نیز می‌طلبد. در این حالت اگر نیروی ترمز یکسانی به تمامی چرخها وارد شود چرخی که روی مسیر لغزنده و یا برف و یخ قرار دارد قفل می‌کند. این اتفاق سبب می‌شود که خودرو از مسیر خود منحرف شده و از جاده خارج شود. سیستم EBD در این حالت به کار آمده و کمک می‌کند که با توزیع الکترونیکی نیرو بین چرخها عمل ترمزگیری به بهترین نحو ممکن خود رخ دهد.
به عنوان جمع بندی مطالب فوق میتوان گفت سیستم EBD، برنامه مکمل سیستم ترمز ضدقفل (ABS) می باشد و وظیفه توزیع نیروی ترمز بین چرخ های خودرو را متناسب با وزن اعمالی به هر چرخ، به صورت الکترونیکی برعهده دارد. این سیستم که بصورت برنامه ای روی ECU ماژول ABS قرار دارد، از همان سخت افزار مدولاتور ترمز برای عملکرد استفاده می نماید و میزان نیروی اعمالی به هر چرخ را بسته به تعداد سرنشینان، میزان بار موجود در خودرو، وضعیت خودرو به هنگام ترمزگیری (مسیر مستقیم، پیچ جاده) و … به صورت لحظه ای محاسبه و تنظیم می نماید.